نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی فرهنگی و مدرس دانشگاه
2 کارشناس ارشد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج
چکیده
کشور ایران به لحاظ فرهنگی، اجتماعی و تاریخی دارای تنوع میباشد و به‌عنوان عنصری از گسترة عظیم امت اسلامی با تنوعات فرهنگی بسیار پیچیدهای مواجه است. ذات و ماهیت انسجام و اتحاد، مشترکات این اجتماعات هم در سطح ملی و نیز در سطح امت اسلامی است و سرمایة اصلی ایجاد اتحاد، وجوه و اجزای جوامع یعنی اعضای آنها است. نقطة عزیمت این امر را باید در درک و فهم مشترک مسائل از سوی اعضای اجتماع جستجو کرد. در حقیقت کنشگران اجتماعی ضمن اینکه دارای ارزشهای خاص خود میباشند میتوانند به گونهای پایبند به ارزشهای عام اجتماع نیز باشند. در این پژوهش کنشگران اجتماعی دانشجویان میباشند، که نگرش آنها نسبت به اتحاد ملی و انسجام اسلامی تحت تأثیر شرایط و عوامل مختلفی شکل میگیرد.
بنابراین سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که دانشجویان منطقة 11 دانشگاه آزاد اسلامی چه نگرشی نسبت به اتحاد ملی و انسجام اسلامی دارند؟ سؤالهای فرعی هم عبارتند از اینکه چه عواملی بیشترین تأثیر را بر این نگرش دارند و سازوکار و پویایی این عوامل به چه شکلی است؟
جمعیت نمونة پژوهش براساس فرمول کوکران، 325 نفر انتخاب شده و دادهها به روش نمونهگیری مطبق نسبی جمعآوری شدهاند. از مجموع فرضیههای پژوهش، پنج فرضیه تأیید شده و همبستگی بین متغیرهای «میزان اعتماد به دولت»، «میزان عضویت در تشکلهای مدنی»، «میزان مشارکت سیاسی»، «میزان گرایشات اعتقادی و عبادی» و «احساس تعلق اجتماعی عام» با متغیر وابستة «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» در سطح معنیداری بالایی اثبات شده است. در معادلة خطی که توسط رگرسیون حاصل شده، مشاهده شد که دو متغیر «میزان اعتماد به دولت» و «احساس تعلق اجتماعی عام» حدود 226% از تغییرات واریانس متغیر وابسته را تبیین و پیشبینی میکنند. نتایج حاصله بیانگر این است که دانشجویان در عین اینکه به ارزشهای ملی وفادار هستند، خود را پایبند به هنجارهای فرهنگ اسلامی دانسته و اتحاد ملی میتواند در راستای انسجام اسلامی حرکت کند. این گرایش بیانگر فهم و بصیرت دانشجویان به اصل «وحدت کلمه» میباشد.
کلیدواژه‌ها
)