نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
2 استادیار گروه علوم سیاسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
3 استادیار گروه تاریخ، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
چکیده
همگرایی ملی یکی از عوامل اصلی پایداری نظام‌های سیاسی و اجتماعی و یکی از اهداف و حوزه‌های اصلی جامعه‌پذیری سیاسی در همه‌ی نظام‌های سیاسی است که نقش اساسی در ثبات حاکمیت و هم‌چنین توسعه و پیشرفت ملت‌ها در فضای کشور خود و حتی فراتر از آن در محیط بین‌المللی را دارد. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش تئوری داده‌بنیاد و با هدف دستیابی به مدلی برای همگرایی ملی اقوام در ایران متناسب با مقتضیات کشور اجرا شده است. برای این منظور، طی برگزاری مصاحبه‌های اکتشافی با 14 نفر از خبرگان علمی و اجرایی کشور، مدل همگرایی ملی اقوام در ایران طراحی شد. مدل طراحی شده شامل پنج بعد اصلی «شرایط علی بروز همگرایی اقوام»، «بستر شکل‌گیری همگرایی اقوام»، «راهبردهایی برای همگرایی اقوام»، «عوامل مداخله‌گر در همگرایی اقوام» و «پیامدهای همگرایی اقوام» می‌شود که هر یک از آنها، ابعاد، اجزا و عناصر تشکیل‌دهنده‌ی همگرایی ملی اقوام را نشان می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
)