نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
چکیده
پرسش عقب‌ماندگی از مهم‌ترین مسایلی است که فکر و ذهن اغلب اندیشمندان ایران معاصر را به خود مشغول داشته و پاسخ‌های متفاوتی نیز برای آن ارایه شده است. در مقاله‌ی حاضر، پاسخ آل‌احمد به این پرسش مورد بررسی قرار گرفته است. به اعتقاد نگارنده، می‌توان آل‌احمد را ـ به دلیل شرایط اجتماعی و تاریخی خاص زندگی‌اش ـ در زمره‌ی قایلین به راه‌حل میانه‌ی نوسازی (و توسعه) و وابستگی (و عقب‌ماندگی) تلقی کرد. هر چند از نظر او غرب‌زدگی علت اصلی عقب‌ماندگی است؛ اما بیش از آن‌که این پدیده نتیجه‌ی شرایط بیرونی باشد، حاصل عوامل درونی است. از نظر وی، عقب‌ماندگی نتیجه‌ی غرب‌زدگی، ناکارآمدی روشنفکری، بی‌تفاوتی روحانیت و رویارویی آن‌ها به‌عنوان مهم‌ترین عناصر تحول اجتماعی در ایران بوده است و بازگشت به خویشتن (هویت خودی)، اصلاح روشنفکری، به صحنه آمدن روحانیت و پیوندهای میان روشنفکری و روحانیت، بهترین پاسخ برای این پرسش است.
کلیدواژه‌ها
)