نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور
چکیده
کردستان به‌عنوان بخشی از جغرافیای تاریخی ایران و محل زندگی کُردهای ایران، عرصه‌ای است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. مطابق دیدگاه رایج لفظ «کردستان» برای نخستین بار روزگار حکمرانی سلسله سلجوقیان رسمیت یافته است. براساس این دیدگاه سلطان سنجر، با ایجاد منطقه‌ای به نام «کردستان» و گماشتن برادرزاده خود «سلیمان شاه» به‌عنوان حاکم این مناطق، این نام را در دفاتر رسمی و اَسناد اداری آن روزگار رایج کرده است.
مهم‌ترین مشکل دیدگاه اخیر این است که با فرض پذیرفتن آن، دلایل روی دادن این تحول در عهد سلجوقیان معلوم نمی‌شود و از این‌رو مهم‌ترین پرسش درخصوص پیشینه هویتی «کردستان» این است که چه تحولاتی موجب شده تا نام کردستان به‌عنوان نام این سرزمین در متون رسمی رواج یابد؟ متون و منابع اصلی چه زمانی را برای این تحول مطرح می‌کنند؟ چنین به نظر می‌رسد که نام کردستان پیوندی نزدیک با احیاء نام ایران در عهد ایلخانان دارد و زمان رواج و رسمیت یافتن کردستان با تحولات حکومت ایلخانان پیوند دارد؛ بنابراین این پژوهش درصدد است تا با مطالعه انتقادی متون تاریخی و تحقیقات صورت گرفته و نیز با شیوه و روش توصیفی ـ تحلیلی معمول در پژوهش‌های تاریخی، به پرسش‌های اخیر پاسخ گفته و فرضیه‌های طرح‌شده را مورد ارزیابی قرار دهد.
کلیدواژه‌ها
)