نویسنده

دکتری جامعه شناسی سیاسی و عضو هیأت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

چکیده

شرط کافی برای تمدن‌آفرینی، توسعه و گسترش فرهنگ در محیط بیرونی و نیز اثرگذاری آن در فرهنگِ دیگر است. در حقیقت، اگر فرهنگ‌ها، در حصار جغرافیایی خود محصور بمانند، امکان عرضه و ظهور در جامعه‌ای فراتر از اجتماع خود را نخواهند یافت و نیز اگر در معرض تقابل و تعامل با فرهنگ‌های دیگر قرار نگیرند، شانس کمتری برای تمدن‌آفرینی خواهند داشت.
از دیگر سو، در جهان امروز، هر چند می‌توان از تمدن‌ها و گفت‌وگوی تمدن‌ها سخن گفت، اما واقعیت این روزگار، چنین نشان می‌دهد که اکنون برتری از آنِ تمدن غرب است. شرایط دشوار و پیچیده‌ی کنونی، ما را بدان سو رهنمون می‌شود که برای پدید آوردنِ گفت‌وگوی تمدن‌ها، راه درست و شایسته، احیای فرهنگی است.

کلیدواژه‌ها