نویسندگان
ناقد
چکیده
هر که ناموخت از گذشت روزگار نیــز نـامــوزد زهیــچ روزگــار
کتاب سیمای فرهنگی ایران به کوشش عباس نامجو در سال 1378، توسط انتشارات عیلام به چاپ رسیده است. این اثر در 475 صفحه به‌صورت مجموعه مقالات همراه با 151 قطعه عکس و اسلاید به زیور طبع آراسته شده است. بخش نخست آن یعنی کلیات تشکیل شده است از ویژگی‌های جغرافیایی، تاریخی و دینی و زبانی سرزمین ایران و میراث فرهنگ که مشتمل بر باستان‌شناسی، مردم‌شناسی، نسخه‌های خطی، صنایع دستی و تاریخ هنر و معماری است. در بخش دوم کتاب با عنوان فرهنگ و هنر، مباحثی درباره‌ی نمایش، هنرهای تجسمی، موسیقی، سینما، گردشگری و آموزش، مجامع، مراکز و صنایع فرهنگی (کتابخانه‌ها، موزه‌ها و صداوسیما) مشاهده می‌شود.
ناشر در مقدمه‌ی کوتاه خود ضرورت تدوین چنین مجموعه‌ای را با ایجازی درخور بیان داشته و مشکلات چنین کاری سترگ را برمی شمارد.
به‌رغم این‌که هر یک از نویسندگان محترم بخشی از فرهنگ ایرانی را به‌صورت تخصصی معرفی نموده‌اند و هر مقاله در حد یک کتاب کوچک است لیکن جهت اتصال و پیوستگی موضوع مورد بحث، که با طبیعت فرهنگ هم هم‌خوانی بیشتری دارد. از ذکر نام نویسندگان مقالات آنها به طور مجزا، خورداری شده است.
سرآغاز اثر یاد شده به معرفی ایران می‌پردازد:
سـراینده ایـن غـزل سـاز کـرد دف چنگ و نی را هم آواز کرد
ایران یکی از کهن‌ترین کشورهای آسیایی است که امپراتوری آن در دوره باستان بر پهنه‌ی وسیعی از این سرزمین فرمان می‌راند. اگرچه حوزه‌ی فرهنگ ایرانی از چین تا کانال سوئز و از قفقاز تا خلیج فارس و دره سند و پنجاب تا جنوب هندوستان را دربرمی‌گیرد ولی اکنون مرز سیاسی آن از آرارات تا گواتر حدود 2250 کیلومتر و قطر کوچک این متوازی‌الاضلاع از سرخس تا خرمشهر حدود 1400 کیلومتر از فلات ایران را در سرزمین به وسعت 1648000 کیلومتر مربع شامل می‌شود.
)