نویسنده
دکتری جامعه شناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده
موضوع این مقاله واکاوی فشرده هویت تاریخی در تاریخ‌نگاری و جامعه‌شناسی تاریخی ایران است. هدف مقاله به دست دادن خط سیرهای نظری و روش‌شناختی مندرج در بخشی محدود از ادبیات تاریخ‌نگاری ایران و نیز ادبیات جامعه‌شناسی تاریخی ایران می‌باشد. از این‌رو، تلاش شده است تا نگاهی هم به ملاحظات علم‌شناسی فلسفی تاریخ و جامعه‌شناسی تاریخی افکنده شود. مقاله دارای دو بخش است: در بخش اول، ملاحظات نظری و روش شناختی تاریخ و جامعه‌شناسی تاریخی، بر پایه متون تخصصی این حوزه به صورتی بسیار فشرده، مورد بحث قرار گرفته است. در بخش دوم، از این ملاحظات برای نشان دادن ماهیت نظری و روش‌شناختی تاریخ‌نگاری و جامعه‌شناسی تاریخی ایران (چند نمونه) با محوریت «هویت تاریخی» استفاده شده است. از حیث نظری و روش‌شناختی، این مقاله برای تحلیل نحوه بازتاب هویت تاریخی در تاریخ‌نگاری و جامعه‌شناسی تاریخ ایران، چگونگی «دوره‌بندی تاریخی» را به‌عنوان مفروض کلیدی، مبنا قرار داده است. به این معنا، دوره‌بندی تاریخی ایران می‌تواند پرتوی بر نحوه واکاوی هویت تاریخی بیفکند.
کلیدواژه‌ها
)