نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری تاریخ و عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه لرستان
چکیده
این مقاله با تکیه بر تاریخ سیستان، درصدد تبیین شاخصه‌های هویت ایرانی و نقشی است که صفاریان پس از حمله‌ی اعراب در تجدید هویت ملی (ایرانی) به‌صورت نوین ایفا کردند. طبق تاریخ سیستان، صفاریان با کیاست و زیرکی خاصی، بین اعتقاد به دین اسلام و فرهنگ عروبت تمایز قایل شدند و از این طریق توانستند هویت ایرانی جدید را که از یک سو ریشه در فرهنگ و تمدن ایران باستان داشت و از دیگر سوی، ریشه در آموزه‌های دین جدید، تجدید نمایند. به سخن دیگر، ضمن حفظ دستاوردهای تمدنی گذشته و پذیرش دستاوردهای دینی جدید، مانع از آن شدند که اندیشه‌ی عربیت در عربی نمودن فرهنگ ایرانی توفیق حاصل نماید.
کلیدواژه‌ها
)