نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیأت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی
چکیده
در دوره دوم مشروطه که از فتح تهران در جمادی‌الثانی سال 1327ه.ق آغاز شد و با اولتیماتوم روسیه در محرم 1330.ق به پایان محتوم خود رسید، ایران شاهد یکی از بحث‌انگیزترین ادوار تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود بود. در این دوره به طور مشخص از نظر فکری جریان‌های گوناگون و جالب توجهی شکل گرفت که هر کدام تلاش می‌کردند بر اساس باورهای خود، آنچه را از مشروطه استنباط می‌کردند به جامعه انتقال دهند. شیخ حسین یزدی یکی از برجسته‌ترین این اشخاص بود که مقام و موقعیت نظری او در بحث مشروطه و نسبت دین با این اندیشه و نظام سیاسی هنوز روشن نیست. این مقاله به بررسی مقولات یادشده از دیدگاه وی می‌پردازد.
کلیدواژه‌ها
)