نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیأت علمی علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

چکیده

در پس هر نظام آموزشی جریانی از قدرت وجود دارد و این قدرت به دو شکل آشکار و پنهان اعمال می‌شود؛ در این راستا دولت‌ها تلاش می‌کنند تا از نظام آموزشی برای تبلیغ نظام ارزشی خود بهره برده و از این طریق هژمونی خود را بازتولید کنند.
پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که کانون اصلی قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران در چه حوزه‌هایی قرار دارد و نظام آموزشی دانشگاه چه نقشی در مشروعیت‌بخشی به قدرت در نظام جمهوری اسلامی دارد؟ فرضیة اصلی نیز چنین است: «ساختارهای قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر مفهوم منتشر شده‌ای از فرهنگ است که درون تمام ساختارهای سیاسی و اجتماعی حضور دارد. این نوع از فرهنگ با نظام آموزشی و نوع خاصی از تعلیم و تربیت در پیوند است».
در این مقاله تلاش بر این است که ابتدا به بررسی رابطة فرهنگ (به‌عنوان زمینة اصلی صاختار قدرت و نظام آموزشی در جمهوری اسلامی)، قدرت و نظام آموزشی دانشگاه پرداخته شود و سپس نظام معنایی که گفتمان فرهنگ‌محور جمهوری اسلامی سعی دارد از طریق نظام آموزشی تثبیت کند مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها